- خوش نوایی(خوَشْ / خُشْ نَ)
خوش نوائی. خوش صدائی. خوش آهنگی
معنی خوش نوایی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خوَشْ / خُشْ خوا / خا)
لغت نامه دهخدا
خفتن براحت و آرامی چون خفتن طبیعی. (یادداشت بخط مؤلف). مقابل بدخوابی: پس تدبیر تری بازآوردن بر دست گیرند و تدبیر خوشخوابی او کنند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). شراب کم در صورت مساعدت مزاج سبب خوش خوابی است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) ، مستی و شهلایی (در صفت چشم زیبا) :
گرفته دستۀ نرگس بدستش
به خوشخوابی چو نرگسهای مستش.
نظامی
گرفته دستۀ نرگس بدستش
به خوشخوابی چو نرگسهای مستش.
نظامی
(خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
خوش صدائی. خوش نغمه ای. خوش الحانی:
خوش آوازی نالۀ چنگ او
خبر دادش از روی گلرنگ او.
نظامی.
جهانجوی را زآن دل آرام چست
خوش آوازی و خوبی آمد درست.
نظامی
خوش آوازی نالۀ چنگ او
خبر دادش از روی گلرنگ او.
نظامی.
جهانجوی را زآن دل آرام چست
خوش آوازی و خوبی آمد درست.
نظامی
(خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
خوش صدائی. خوش آوازی:
کوه دانش را چو داود از نفس
منطق الطیر از خوش آوائی فرست.
خاقانی
کوه دانش را چو داود از نفس
منطق الطیر از خوش آوائی فرست.
خاقانی
شنوایی، یعنی هرچه شنود خوب فهم کند و نیک یاد گیرد، (ناظم الاطباء)، صفت کسی که هرچه می شنود خوب فهم می کند و یاد می گیرد
